بررسی ویژگی ها و افزایش تولید آمیلاز در سویه های جهش یافته باسیلوس لیکنیفورمیس بومی ایران

مقدمه: آمیلاز آنزیم هیدرولیزکنندۀ نشاسته است که پیوندهای داخلی گلیکوزیدی در پلی ساکاریدها را هیدرولیز می کند. آمیلازها یکی از آنزیم های صنعتی مهم هستند که گسترۀ وسیعی از کاربردها را دارا هستند؛ ازجمله تبدیل نشاسته به شربت قند، تولید سیکلودکسترین ها؛ همچنین این آنزیم ها در صنعت داروسازی و پزشکی کاربرد دارند.‏‏ مواد و روش‏‏ها: در این پژوهش، سویۀ باسیلوس لیکنیفورمیسگرمادوست و بومی که از چشمۀ آب گرم روستای قینرچه از توابع استان اردبیل جداسازی و خالص سازی شده بود در محیط نوترینت براث، در معرض پرتو ماوراءبنفش با طول موج 254 نانومتر و از فاصلۀ 1متری به مدت 45 ثانیه در دستگاه هودلامینار قرار داده شد. کلیۀ سویه های جهش یافتۀ جداسازی شده ازنظر تحمل دمایی و شوری، میزان تولید آمیلازو همچنین ازنظر مقاومت آنتی بیوتیکی با سویۀ والد مقایسه شدند. نتایج: از بین 70 نمونۀ جهش یافتۀ جداسازی شده تنها دو سویه به نام هایb.l.2.m.1 و b.l.2.m.2توانستند میزان بیشتری آمیلاز نسبت به سویۀ والد تولید کنند. تفاوت در تولید آنزیم با تغییر در میزان رشد باکتری های جهش یافته همراه شد؛ به طوری که تمامی اختلاف های مشاهده شده ازنظر آماری در سطح 5درصد معنادار بودند. میزان تولید آنزیم در سویۀ b.l.2.m.1 در دمای 40 درجه سانتیگراد بعد از 72 ساعت 7/41درصد نسبت به سویۀ والد افزایش نشان داد. از طرف دیگر میزان تحمل دمایی و شوری در باکتری جهش یافتۀ b.l.2.m.1 از سایر باکتری های مطالعه شده بیشتر ارزیابی شد.‏ بحث و نتیجه‏گیری: برآیند جهش های تصادفی ایجادشده در باکتری جهش یافتۀ b.l.2.m.1سبب بروز فنوتیپ جدیدی شده است که افزایش میزان تولید آنزیم، افزایش سرعت رشد سلولی، افزایش مقاومت به دماهای بالاتر و افزایش تحمل شوری از مهم ترین آنها هستند. با توجه به ویژگی های مثبت و منحصربه فرد ایجادشده در جهش یافتۀ ذکرشده، زمینه برای مطالعات تکمیلی به منظورتولید و بهینه سازی آنزیم آمیلاز مقاوم به حرارت فراهم شده است.